De gewone hermelijn vlag
De vlag die op de top van de uitkijktoren van de donjon wappert, is de vlag van hermelijn, aangenomen in 1316 door Jean III , hertog van Bretagne , die besloot het wapen te veranderen door de ingezaaide spikkels van hermelijn genaamd "gewone hermelijn" in de heraldiek. Deze historische vlag van Bretagne is nog steeds erg populair en wordt gebruikt tijdens historische evenementen en religieuze festivals, door bepaalde bagadoù of gemeentehuizen en drijft op plezierboten, forten, kastelen en kerken in Bretagne.
Hermelijn
In de heraldiek is de hermelijn een vacht die wordt weergegeven door een veld van argent (wit) bezaaid met vlekjes van sables (zwart).
Soms duidt hermelijn ten onrechte een enkele spikkel aan, die de staart van de hermelijn vertegenwoordigt.
Waarom de hermelijn als symbool van Bretagne?
Hermelijn - een hermelijn - gekleed in haar winterjurk symboliseert het hertogdom Bretagne sinds de 14e eeuw.
In de middeleeuwen bedekten de rijkste ridders hun schilden met hermelijnenbont om de slagen van zwaarden op te vangen. De kruisvaarders van Bretagne zullen een witte vlag voeren die is versierd met een zwart kruis, net als de hermelijn met zijn winterjas.
De hermelijn symboliseert Adel , Moed , Zuiverheid .
Hermelijnenbont wordt als onvergankelijk beschouwd en siert ook de jassen van koningen, de toga's van magistraten...
Alix Hertogin van Bretagne (1201 - 1221) trouwde in 1214 met Pierre Mauclerc de Dreux (1187 -1250).
De jongste van de familie Dreux, hij kan het wapen van zijn voorouders niet aannemen en moet daarom een zwart-wit hermelijnen embleem toevoegen aan het wapen van Dreux.
De Bretonse prinsen droegen dus meer dan honderd jaar het wapen van de Dreux: een geruit patroon van goud en azuur, onderbroken door een effen veld van hermelijn .
De Orde van de Hermelijn
Het was aan Jean IV in 1381 , toen hertog van Bretagne, dat we de oprichting van de Orde van de Hermelijn, onderdeel van de meer oude militaire en ere-orden van Europa.
Gouden en zilveren versiering gesymboliseerd door een passerende hermelijn met een gespikkelde sjaal.
Met het motto Naar mijn leven .
Zelfs vandaag onderscheidt de Orde van de Hermelijn degenen die werken of hebben gewerkt voor de invloed van de Bretonse cultuur .
De legende
Kentoc'h wonder eget bezan saotret *
Liever dood dan verontreiniging*
Tijdens een winter, Jan III ging jagen. Hij was toen getuige van een tafereel dat op zijn zachtst gezegd stichtelijk was. Een groep boeren had een hermelijn met een smetteloze witte jas naar de rand van een onrustige beek gedreven. Ze nam het op tegen haar aanvallers. John III concludeert dat het dier liever sterft dan zijn witte vacht te bevuilen. De hertog vroeg om gratie van het beest en associeerde het embleem van Bretagne met dit nobele motto: Kentoc'h marvel eget bezan saotret *.
deze legende, heel vaak toegeschreven aan Anna van Bretagne (1477 – 1514) wordt soms ook toegeschreven aan Alain II – Barbetorte (900 – 952) of zelfs aan Conan Mériadec (IVe – 5e eeuw).
De Orde van de Hermelijn
Het was aan Jean IV in 1381 , toen hertog van Bretagne, dat we de oprichting van de Orde van de Hermelijn, onderdeel van de meer oude militaire en ere-orden van Europa.
Gouden en zilveren versiering gesymboliseerd door een passerende hermelijn met een gespikkelde sjaal.
Met het motto Naar mijn leven .
Zelfs vandaag onderscheidt de Orde van de Hermelijn degenen die werken of hebben gewerkt voor de invloed van de Bretonse cultuur .
De legende
Kentoc'h wonder eget bezan saotret *
Tijdens een winter, Jan III ging jagen. Hij was toen getuige van een tafereel dat op zijn zachtst gezegd stichtelijk was. Een groep boeren had een hermelijn met een smetteloze witte jas naar de rand van een onrustige beek gedreven. Ze nam het op tegen haar aanvallers. John III concludeert dat het dier liever sterft dan zijn witte vacht te bevuilen. De hertog vroeg om gratie van het beest en associeerde het embleem van Bretagne met dit nobele motto: Kentoc'h marvel eget bezan saotret *.
deze legende, heel vaak toegeschreven aan Anna van Bretagne (1477 – 1514) wordt soms ook toegeschreven aan Alain II – Barbetorte (900 – 952) of zelfs aan Conan Mériadec (IVe – 5e eeuw).
De legende
Kentoc'h wonder eget bezan saotret *
Tijdens een winter, Jan III ging jagen. Hij was toen getuige van een tafereel dat op zijn zachtst gezegd stichtelijk was. Een groep boeren had een hermelijn met een smetteloze witte jas naar de rand van een onrustige beek gedreven. Ze nam het op tegen haar aanvallers. John III concludeert dat het dier liever sterft dan zijn witte vacht te bevuilen. De hertog vroeg om gratie van het beest en associeerde het embleem van Bretagne met dit nobele motto: Kentoc'h marvel eget bezan saotret *.
deze legende, heel vaak toegeschreven aan Anna van Bretagne (1477 – 1514) wordt soms ook toegeschreven aan Alain II – Barbetorte (900 – 952) of zelfs aan Conan Mériadec (IVe – 5e eeuw).
De legende
Kentoc'h wonder eget bezan saotret *
Tijdens een winter, Jan III ging jagen. Hij was toen getuige van een tafereel dat op zijn zachtst gezegd stichtelijk was. Een groep boeren had een hermelijn met een smetteloze witte jas naar de rand van een onrustige beek gedreven. Ze nam het op tegen haar aanvallers. John III concludeert dat het dier liever sterft dan zijn witte vacht te bevuilen. De hertog vroeg om gratie van het beest en associeerde het embleem van Bretagne met dit nobele motto: Kentoc'h marvel eget bezan saotret *.
deze legende, heel vaak toegeschreven aan Anna van Bretagne (1477 – 1514) wordt soms ook toegeschreven aan Alain II – Barbetorte (900 – 952) of zelfs aan Conan Mériadec (IVe – 5e eeuw).
