La Roche Goyon, adını en eski Breton ailelerinden (Gwion, Goion, Gouëon, Goyon ve Gouyon) birinden alır.

Bir efsane, 937'de Alain Barbe-Torte yönetiminde bir Goyon tarafından ilk kalenin inşa edildiğini doğrular.

Mevcut kale, ona göre, kanonun Brittany'de (1364) ortaya çıkmasından önce başlamış, daha sonra XIV. yüzyılın ikinci yarısında Goyon'un iyi şansı seçeneğiyle devam etmiştir. 1379'da Du Guesclin, La Roche Goyon'a cesurca direnen bir müfreze gönderdiğinden beri var oldu. Kale, Charles V'nin yararına el konuldu, ardından Guérande Antlaşması (1381) ile sahibine geri verildi.

15. yüzyılda Goyon'un toplumsal yükselişi devam etti. Brittany Eyaletlerinde görünürler. Brittany Dükü'nün mabeyincisi bir Goyon, Thorigni-sur-Vire baronluğunun varisi ile evlenecek. Goyon ailesi Breton beşiğinden ayrılarak Fransa tarihine geçer. Kale daha sonra bu amaç için düzenlenmiş bir evde konaklayan bir vali alır. Brittany'nin Fransa ile buluşması sırasında (1532 antlaşması sırasında gerçekleştirildi), bu sefer İngiliz yeni bir koltuğa (1490) giriyor, işgalciler için başarılı olamadı.

Darbeyi Lig üstlendi. Matignon Lordu, Fransa Mareşali, Normandiya ve Guyenne Valisi Jaques II Goyon, IV. Henri'nin yanında yer almıştı. Misilleme olarak, 1597'de, Saint-Laurent adlı Mercoeur Dükü'nün bir delegesi onu kuşattı ve ona saldırdı. O zamanlar zaten La Latte denilen kale, sökülmüş, yağmalanmış, harap edilmiş, yakılmıştı. Sadece zindan direndi.

Sir Garengeau, Saint-Malo'nun savunması için sahili güçlendirmekle ilgilendi, harabelerdeki bir kaledeydi. Kale, 1690-1715 yılları arasında Matignon'un anlaşmasıyla buna uygun olarak dönüştürülmüştür. Onu tanıdığımız yönün büyük bir kısmını ona borçludur.

1715'te James Ill Stuart geldi ve oraya sığındı ve yeri uğursuz buldu ... Kötü bir Kasım akşamının başarısız olduğu doğrudur. Aynı yıl Louise-Hippolyte Grimaldi (Monako Prensesi), Matignon lordu Jacques-François-Léonor Gouyon ile evlendi ve ailesine katılmadan Grimaldi'nin adını ve silahlarını alması şartıyla Valentinois Dükü oldu.

1793'te fırın, topları kızarmak için inşa edildi ve birkaç karşı-devrimci zanlı hapsedildi.

Genç Malouins, Yüz Gün (1815) sırasında başarılı olamadı. Bu onun son savaşçı bölümüydü.

On dokuzuncu yüzyılda yavaş yavaş terk edildi, sadece bir koruyucusu vardı. 1890'da Savaş Bakanlığı tarafından hizmet dışı bırakıldı, 1892'de Domains tarafından satıldı. 1925'te Tarihi Anıt olarak sınıflandırıldığında büyük ölçüde harap haldeydi. 1931'den beri Longraisli Joüon ailesi tarafından restore edilmiş ve ziyarete açık. . Nantes'teki düklerin ardından Brittany'de en çok ziyaret edilen kale oldu.